Volgende week ga ik al op pad. Holy wow dat is opeens snel. Drie weken geleden had ik het idee serieus genomen en nu ga ik al bijna weg. Aan voorbereiding doe ik niet. Ik ga gewoon. Ja, ik pak wel mijn tas in en ik heb zowaar een paklijstje gemaakt deze keer. Zomaar wat in mijn rugzak bij elkaar proppen op de avond van te voren lijkt me toch niet zon goed idee deze keer. Ongetraind is een lichte rugzak met spullen die je echt gebruikt wel fijn. En dan nog steeds de vraag, neem ik mijn tent mee of niet? Neem ik dan een tarp mee of ook niet? En koop ik nog een sopraan uke om verder te gaan met zingen samen met dat lieve instrumentje? Ja, toch fijn om daar een keuze over te maken en niet de keuze aan me voorbij te laten waaien.

Volgende week dinsdag ga ik met de trein naar Vezelay. Bij aankomst mag ik me melden op het plein voor de kerk en dan zou ik ook een pelgrims slaapplek krijgen. De volgende dag kan ik me laten zegenen op mijn reis. Ik krijg dan een ontbijtje en dan vertrek ik echt, te voet. Ik zal maar niet tegen de monniken zeggen dat ik niet perse het verlangen heb om in Santiago aan te komen… Ik heb vooral de wens om onderweg te zijn, langzaam en op een pad. Een eindbestemming hebben trekt me op dit moment niet. Gek he? Misschien is het omdat ik weet dat het niets uitmaakt of ik dat nou wel of niet haal. Mijn pad gaat daarna ook wel door. En voor nu lijkt alles onontgonnen terrein. Ik bedoel, ik heb geen flauw idee wat mijn pad is nadat ik heb gelopen. Wie weet ga ik verder lopen, ga ik een andere route lopen of ga ik fietsen, of ga ik naar huis. Ik mag mijn pad aanpassen wanneer ik wil als ik die behoefte voel.

Ik kan me er echt geen voorstelling van maken dat ik straks heeeel veel dagen ga wandelen. Nee. Haha. Mentaal dus ook weinig voorbereid realiseer ik me nu. Of juist heel goed voorbereid, omdat ik al maanden verkeer in een staat waarbij ik mezelf bij ie-de-re keuze weer tegenkom. En gezien iedereen mij verteld: ‘je gaat jezelf dan wel tegenkomen’ heb ik misschien wel de beste voorbereiding ooit deze keer? Wie weet?